Pierwsze wtajemniczenie osiągamy, gdy zaczynamy wyciągać wnioski z tego, co nazywamy zbiegami zdarzeń. Dają nam one poznać, że za wszystkim, co robimy, kryje się jakieś drugie dno, jakiś czynnik duchowy.
Drugie wtajemniczenie osadza tę świadomość w realiach. Dzięki niemu jesteśmy zdolni dostrzec nasze nałogowe oddanie sprawom bytowym, naszą obsesyjną potrzebę zapewnienia sobie bezpiecznego miejsca we wszechświecie. Przekonujemy się też, że nasze otwarcie na to, co dzieje się wokół nas, stanowi rodzaj przebudzenia...
W trzecim wtajemniczeniu bierze swój początek nowy pogląd na istotę życia. Określa ono świat materialny jako czystą energię, która w jakiś sposób reaguje na kierunek naszych myśli.
Czwarte wtajemniczenie wydobywa na światło dzienne skłonność człowieka do ograbiania z energii innych ludzi przez kierowanie nimi, podporządkowanie sobie ich umysłów - zbrodniczy proceder, w którym uczestniczymy, gdyż tak często czujemy się słabi i wyzuci z energii. Niedobory te możemy rzecz jasna uzupełnić, jeżeli zdołamy podłączyć się do źródła energii. To, czego potrzebujemy, może nam dostarczyć wszechświat, jeżeli potrafimy się na niego otworzyć.
***
(...) ilekroć czyjeś drogi krzyżują się z naszymi, to jest zawsze dla nas jakiś sygnał. Spotkania takie nigdy nie są przypadkowe. Nasza reakcja na nie jest świadectwem naszej gotowości do przyjęcia przesłania, jakie dla nas mają. Jeżeli nawiążemy rozmowę z kimś, czyja droga spotkała się z naszą, i nie dostrzegamy w niej żadnej odpowiedzi na nasze aktualne pytania, to nie znaczy to, że takiej informacji nie ma. To znaczy, że z jakichś przyczyn nie zwróciliśmy na nią uwagi.
fragmenty z książki
"Niebiańskie proroctwo" ~ James Redfield
