Gdy podchodzimy do romantycznej miłości w sposób racjonalny, traktujemy ją jako zagadnienie czysto interpersonalne. Mitologia i poezja uczą nas innego myślenia o tego rodzaju miłości, na przykład jako o spotkaniu z boginią. Przeżywając romantyczną miłość, wszyscy przypominamy Anchisesa, zwykłego śmiertelnika spotykającego potężne bóstwo.
Miłość jest boska, a jeżeli nie uznamy tego faktu i nie będziemy okazywali jej czci, staniemy się jej ofiarami. Francuski poeta-symbolista, Rimbaud w wierszu "Czuwania", mówi o szukaniu drogi wyjścia z takich dylematów:
"To przyjaciel. Po prostu przyjaciel, ani słaby, ani szalony. To ukochana, ani dręczona, ani dręcząca. Ukochana. Powietrze i świat, za którymi się goni. Życie".
Żyć romantyczną miłością to znaczy zrezygnować od walki o władzę do kontaktu z ukochaną osobą, od cierpienia, które nieomal zawsze towarzyszy takiej miłości, do czystego doświadczania miłości, od doznań i cech, których szukamy w miłości i w drugim człowieku, do życia i witalności budowane dzięki miłosnym iluzjom. Starając się uniknąć kłopotów, ośmieszenia lub błędów, przeszkadzamy miłości. Walcząc z iluzjami stajemy się ślepi na miłość.
Będąc blisko miłości, potrafimy odróżnić autentycznego partnera od substytutu, pusty przypływ uczuć od zaproszenia do twórczego życia. (...) Jeżeli nasze życie jest choć odrobinę duchowe, możemy do pewnego stopnia zaufać romantycznym złudzeniom i niezrozumiałym przypływom namiętności. (...) Podobnie jak logika kieruje myśleniem, namiętności są przewodnikami duszy. Żyjemy w świecie, który ufa logice i dlatego nie wierzymy silnym uczuciom.
Gdy nasza ostrożność nie ma charakteru obronnego, zanurzanie się w iluzji nie musi świadczyć o szaleństwie, a jedynie ukazuje, w jaki sposób dusza szuka radości. Dusza potrzebuje prawdziwej przyjemności i radości, podobnie jak umysł - pomysłów i informacji, zaś ciało - pożywienia i ruchu.
Ludzie, których dosięgła strzała Kupidyna, mogą żyć na granicy pomiędzy słodkimi obietnicami miłości i wymaganiami codzienności. Dzięki złudzeniom miłości żyją "w zabawie", w świecie wyobraźni, zaś w ich sercach płonie ogień namiętności.
***
... każdy przyjaciel jest całym światem, niezwykłym ciałem niebieskim pełnym określonych emocji, doświadczeń, wspomnień i cech osobowości. Każdy przyjaciel ukazuje nam kosmos, który należy też do nas. Wszyscy mamy w sobie wiele światów, a każda przyjaźń ożywia jeden lub kilka z nich. Przyjaźń buduje "konstelację" (słowo to oznacza "układ gwiazd") w naszym wszechświecie wartości...
wybrane fragmenty z książki
"Bratnie dusze" ~ Thomas Moore
