niedziela, 2 czerwca 2013

Jednemu wspólnemu...

...
Na tyle, na ile możesz, trwaj w spokoju, najmilszy człowieku. Ponad tym bądź uważny, poważny, cichy, przytomny światu, w którym trwasz i którym jesteś. Poznawaj się poprzez siebie i poprzez drugich; poznawaj się w smutkach i przyjemnościach, bez pośpiechu, bez zniecierpliwienia, bez popłochu i bez jakiejkolwiek obietnicy na jakąkolwiek nagrodę. W każdych okolicznościach, nawet najstraszliwszych (a takie cię czekają) - nie czyń bliźniemu swemu tego, co tobie niemiłe. Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. Uważaj na niego, strzeż go jak źrenicy oka swego. Bo na niego uważając, siebie strzeżesz. Jakież to proste. Jakież oczywiste. Jakże to przecież niewiele...

... nigdy nie poprzestawaj na samych słowach, na żadnych słowach, choć niektóre z nich wydają ci się z samego raju rodem, tak jasne, jak blask dnia, co go widzi rodzące się stworzenie. Wpuściwszy te słowa do tych cudownych, żywych muszli, co są nimi słyszące uszy, chodź z tymi słowami i niechaj ci to pluszczą jak deszcz, to dźwięczą jak woda górskich potoków, to huczą jak przybój morza, to dudnią jak gromy. Nie myśl o tych słowach, nie staraj się ich zapamiętać, nie wierz im, nie pokładaj w nich nadziei, nie fabrykuj podług nich wzoru, modelu, ideału do ślepego naśladowania, nie fabrykuj podług nich przykazań do głuchego przestrzegania i łamania, nie urządzaj dookoła nich zbiorowych dyskusji, nie zasiadaj nad nimi przy okrągłych, kwadratowych czy prostokątnych stołach.

Wyjdź z tymi słowami, jak gdyby bez nich, samotnie na pole, do lasu, nad rzekę, tam gdzie jest ich źródło, tam skąd się wywodzą, tam czym są i czym jest ciało twoje. Aż ciałem, samym nagim ciałem, olśniewająco radośnie je odkryjesz; siebie odkryjesz. Wtedy zaczniesz widzieć, czyli zaczniesz być, bo dla człowieka być znaczy wiedzieć; a końca twojej wiedzy, twojemu byciu, twojemu szczęściu - nie będzie.

fragment "Oto" ~ Edward Stachura




Życie
kwiat ładu w pełnym rozkwicie
mieniąca się nieustanną nowością, nigdy nie więdnąca róża świata
w wieńcu królestwa niebieskiego
najdrobniejsza, najnieznaczniejsza polna stokrotka
oczywistość
rzeczywistość
zjawa realne
cała jaskrawość
cudne manowce
widok nad widoki
kropka nad ypsylonem
biała lokomotywa na czarnym węglu
acternum mobile
człowiek
człowiek cały
człowiek każdy
dziecko same siebie rysujące
nie do pokalania dziewiczość
nie do pokonania bezbronność
bezwysiłkowość, naturalność, spontaniczność
wolność, zdrowie, piękno, szczęście
księżyc księżyców a słońce słońc
żywy ogień
niewidzialne w postaci widzialnej
Wszystko

fragment "Oto" - Edward Stachura